-
1 spierać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spierać się
-
2 spierać się
I несов.сости́рываться; отсти́рыватьсяII несов.спо́рить, вести́ спо́р(ы); препира́тьсяspierać się się o coś — спо́рить (вести́ спор) о чём-л., из-за чего́-л.
Syn: -
3 spierać\ się
%1 несов. состирываться; отстирываться\spierać\ się się o coś спорить (вести спор) о чём-л., из-за чего-л.+sprzeczać się, polemizować
-
4 spierać się
-
5 spierać sie
[спєрачь шіê]v.ndk -
6 spierać się
сперечатися -
7 spierać
1.I. vt\spierać coś z czegoś etw von etw auswaschenII. vr\spierać się z czegoś plama: aus etw +dat [her]ausgewaschen werden können\spierać [z kimś] o coś sich +akk [mit jdm] wegen etw streiten, [mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben -
8 spierać
spierać się plama sich auswaschen lassen, sich entfernen lassen -
9 kłó|cić się
impf v refl. 1. (spierać się) to quarrel, to argue (z kimś with sb)- kłócić się o coś to quarrel a. argue about a. over sth- nie kłóćcie się! stop quarrelling!- kłócili się, kto jest lepszy they were quarrelling over who was best- kłóciła się z doktorem, że nic jej nie jest she was protesting to the doctor that nothing was wrong with her- znów się wczoraj kłócili they were quarrelling again a. had another argument yesterday ⇒ pokłócić się2. (nie pasować) to be at odds, to clash (z czymś with sth)- kłócić się ze zdrowym rozsądkiem to not make sense- kłócić się z doktryną Kościoła to be at odds with the Church’s teachings- te kolory się kłócą these shades clashThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłó|cić się
-
10 sprzeczać\ się
sprzecza|ć sięнесов. ссориться; спорить;\sprzeczać\ się się o coś ссориться из-за чего-л.; спорить о чём-л.;\sprzeczać\ się się o głupstwa ссориться из-за пустяков; nie będę się \sprzeczać\ sięł не буду спорить
+ spierać się, kłócić się -
11 sprzeczać się
несов.ссо́риться; спо́ритьsprzeczać się się o coś — ссо́риться из-за чего́-л.; спо́рить о чём-л.
sprzeczać się się o głupstwa — ссо́риться из-за пустяко́в
nie będę się sprzeczał — не бу́ду спо́рить
Syn: -
12 kłócić się
(-cę, -cisz); imp; -ć; vr( sprzeczać się) perf; po- to quarrel, to argue ( nie pasować)* * *ipf.1. (= spierać się) quarrel, argue, fight.2. (= nie pasować) clash, jar, disagree ( z czymś with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłócić się
-
13 kłócić\ się
kłóc|ić sięнесов. 1. ссориться; спорить;2. не гармонировать, не подходить друг другу; kolory się \kłócić\ sięą цвета не подходят друг другу (не гармонируют)+1. spierać się 2. nie odpowiadać, nie pasować, różnić się
-
14 kłócić się
несов.1) ссо́риться; спо́рить2) не гармони́ровать, не подходи́ть друг дру́гуkolory się kłócą — цвета́ не подхо́дят друг дру́гу (не гармони́руют)
Syn: -
15 swarzyć się
-
16 swarzyć\ się
несов. разг. ссориться, склочничать+kłócić się, spierać się, wadzić się
-
17 pospiera|ć się
pf v refl. to have a dispute (z kimś with sb)- pospierać się o coś to have a dispute about sth- trochę się pospieraliśmy we had a little dispute ⇒ spierać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pospiera|ć się
-
18 spiera|ć się
impf v refl. (sprzeczać się) to dispute, to wrangle- spierać się o coś a. na temat czegoś to wrangle over a. about sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spiera|ć się
-
19 kłócić się kłó·cić się
-
20 sprać
(pot: zbić) to work over (pot)* * *pf.1. zob. spierać.2. pot. (= zbić) work over, wallop; sprać kogoś na kwaśne jabłko beat l. knock the tar out of sb, beat sb to a pulp.pf.1. zob. spierać się.2. pot. (= zbić się) wallop l. clout l. clobber each other.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
spierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spierać sięam się, spierać sięa się, spierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} obstawać przy swoim stanowisku; nie zgadzać się z czyimiś argumentami; prowadzić spór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spierać się o coś. Spierać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat … Słownik języka polskiego
przekomarzać się — ndk I, przekomarzać sięam się, przekomarzać sięasz się, przekomarzać sięają się, przekomarzać sięaj się, przekomarzać sięał się «żartując drażnić się, spierać się z kimś, sprzeciwiać się komuś; droczyć się» Przekomarzać się z dziećmi.… … Słownik języka polskiego
certować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, certować siętuję się, certować siętuje się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wzbraniać się przed czymś, wymawiać się od czegoś grzecznościowo, dla zachowania przyjętych form; robić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
handryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, kłócić się z kimś uparcie, chcąc komuś dokuczyć lub zmusić do zrobienia czegoś; drażnić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pospierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospierać sięam się, pospierać sięa się, pospierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, wadzić się, kłócić się z kimś przez pewien czas; pokłócić się, poróżnić się, posprzeczać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
handryczyć się — ndk VIb, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczysz się, handryczyć sięycz się, handryczyć sięczył się pot. «sprzeczać się, spierać się; certować się» Handryczyć się po całych dniach. Handryczyć się o coś. Handryczyć się z kimś. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
sprzeczać się — ndk I, sprzeczać sięam się, sprzeczać sięasz się, sprzeczać sięają się, sprzeczać sięaj się, sprzeczać sięał się «prowadzić z kimś sprzeczkę, spór; spierać się, kłócić się» Sprzeczać się o coś. Sprzeczać się na temat przeczytanej książki … Słownik języka polskiego
użerać się — ndk I, użerać sięam się, użerać sięasz się, użerać sięają się, użerać sięaj się, użerać sięał się posp. «wykłócać się, spierać się o coś zażarcie; przełamywać czyjś opór, zmuszać kogoś do wykonania, spełnienia czegoś, ciągle upominać kogoś»… … Słownik języka polskiego
sprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeczać sięam się, sprzeczać sięa się, sprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wadzić się z kimś, toczyć spór, kłótnię; spierać się, kłócić się, swarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczać się o pieniądze.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, użerać sięam się, użerać sięa się, użerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócić się zawzięcie o coś; sprzeczać się, spierać się, wykłócać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Użerać się o pieniądze. Użerać się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
